Na het Isstjärnan ijsfestival

De afgelopen weken werden we geconfronteerd met een bloggers dilemma. Over het algemeen gebeuren er genoeg dingen in ons leven  om af en toe een artikel over te posten. Maar als er echt iets heel groots en belangrijks gebeurt, iets waar dus ook veel over te melden valt, dan is er geen tijd om erover te schrijven. Daarom hebben we de afgelopen tijd niets meer gemeld over het Isstjärnan ijsfestival wat wij mede organiseerden en nu is er eigenlijk veel te veel over Isstjärnan te melden.

Een samenvatting dus maar.

Kort na nieuwjaar

We beginnen met ijs te “oogsten” dus bijna ieder weekend op het ijs aanwezig en helpen met ijs uit het meer halen en verder natuurlijk fotograferen en filmen.

Half  januari

De eerste workshops op het ijs. Zie ook onze post over Chalmers en de Dagis

Begin februari

Het terrein begint vorm te krijgen en er moet heel veel sneeuw geruimd worden. Een ongelofelijke hoeveelheid hulp komt van de lokale bevolking.

Derde week februari

Isstjärnan is officieel begonnen en bijna 70 leerlingen van de Hällefors Folkhögskolan werken aan sculpturen op het ijs. De eerste kunstenaars zijn ook gearriveerd.

Laatste week februari

De tweede week van Isstjärnan en het festival is in volle gang. De vliegeraars uit Nederland hebben enkele succesvolle vliegerdagen. Vooral dinsdag en woensdag waren extra zonnige dagen.

Jack Breed is met hulp van Alida Beekhuizen volop bezig met haar slang. Het is goed te zien dat Kasper en Anne Charline in korte tijd het werken met ijs in de vingers hebben gekregen. Fernando is klaar met zijn voorbereidingen en zijn “leaving traces” bloemen toveren iedere keer weer een verraste glimlach op de gezichten van de bezoekers. De familie van Boeckel is met vijf man bezig aan hun ” verloren gezichten ” project. Een project dat vanaf de eerste dag al fascinerend was.

Robert Jan Leerink werkt aan zijn onderzeeër, een project met een knipoog naar Captain Benny Sörensen. de captain is een van de organisatoren en dankt zijn bijnaam aan de vlotvaarten die hij verzorgd over de Svartälven rivier.

Ronnie Holst is dan al ruim klaar met zijn spookhuis en gedurende het festival is zijn project uitgegroeid tot een samenwerking met onze buurvrouw. Zij kwam samen met haar man al ver voor het festival begon een paar blokken ijs halen. Ze heeft die in haar voortuin tot een sculptuur bewerkt en daarna weer teruggebracht naar het festival terrein om samen met Ronnie Holst een compleet project te realiseren.

27 februari

De laatste dag van Isstjärnan. Beetje sneeuw en helaas de eerste dag met temperaturen rond nul. Geen problemen met de sculpturen maar op een paar plekken kwam er wat water op het ijs te staan . Er moest dus wat geïmproviseerd worden met sneeuw dammetjes en planken. Maar het allerbelangrijkste is dat er de hele dag constant bezoekers waren die ondanks het niet zo prachtige weer Isstjärnan kwamen bezoeken. Om zes uur begon de slotavond. Alles was prachtig verlicht met marchallen. De burgemeester verzorgde het openings woord en daarna ging het echt loos. Alle kunstenaars en hun werk werden aan het publiek voorgesteld geaccentueerd door vuur effecten van Robert Jan Leerink en Olov Nylander. Vervolgens was er een optreden van vuurkunstenaars uit Örebro begeleid door live muziek van de band van de Kulturskolan. De avond werd afgesloten door een grote groep sneeuwscooters. Onder leiding van Rikard kwamen zij met hun grote lichten in formatie over het meer aan rijden en vlakvoor het Isstjärnan terrein stelden zij zich op in een rij. Een laatste vuureffect van Nylander was het definitieve einde van deze mooie show. Veel bezoekers bleven nog lange tijd de verlichte sculpturen bekijken.

Na het festival

Na de slotavond bleek Isstjärnan nog steeds niet echt afgelopen. Het was de hele week erg mooi weer en er kwamen steeds bezoekers om de sculpturen te bekijken onder het genot van koffie uit zelf meegebrachte thermoskannen.

Tijdens het festival heb ik elke dag een video update op youtube geplaatst. Het bleek een groter succes dan ik had gedacht.Ik kreeg iedere dag commentaar op het filmpje van gister. De Folkhögskolan begon zelfs iedere dag met het filmpje op de beamer voordat men weer op het ijs aan het werk ging.

Hier is de link naar het Isstjärnan youtube channel. De dagelijkse video verslagjes en een aantal filmpjes van de voorbereiding.

Tot slot

Alles bij elkaar was het een ongelofelijke ervaring om aan dit festival mee te werken. Het was en is nog steeds een prachtige inburgerings cursus. Ik heb heel veel nieuwe mensen leren kennen en een heleboel mensen beter leren kennen.

Als je vragen hebt over Isstjärnan 2011, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen.

En natuurlijk nog wat plaatjes. De luchtfoto’s zijn gemaakt door Henk Breedland, met hulp van Menno Bos en Erik Wietzes.

Het begint bijna.

Het sneeuw en ijs winterfestival Isstjärnan staat inmiddels trappelend van ongeduld in de startblokken. Zondag arriveren de eerste kunstenaars en maandag zullen ze hier op het meer aan de slag gaan. Op de Isstjärnan website heb ik de informatie over de ons bezoekende kunstenaars bijgewerkt.

Ik kijk ondermeer uit naar het werk van Fernando Rubio Ahumada. Ik ben erg benieuwd hoe zijn “Leaving Traces” project hier op het ijs zal uitpakken. Tot nu toe heeft hij zijn project alleen in zuidelijk landen uitgevoerd. Ik ben nieuwsgierig hoe hij het verschil tussen de bezoekers zal ervaren en wat de invloed van de koude omstandigheden op zijn project zullen zijn.

Ondertussen zijn we hier eigenlijk iedere dag wel bezig met de voorbereidingen. Soms de hele dag en andere keren maar een paar uurtjes. Bespreking bij de burgemeester. Ontvangen van bezoekers op het ijs die inmiddels al regelmatig langskomen. Affiches maken, affiches bij de drukker ophalen die ze gratis voor ons drukt. Filmpjes maken op youtube zetten. Bij het vandrahem zijn de eerste bezoekers al gearriveerd. Stroom generator ophalen die we via Benny mogen lenen.

Afgelopen weekend waren het weer lange dagen op het meer. Voor het eerst hadden we een beetje pech. De week ervoor was er erg veel sneeuw gevallen. Dat lijkt mooi maar heeft voor het ijs twee grote nadelen. Het gewicht van de sneeuw is zo groot dat lastig is om het met sneeuwploegen weg te krijgen. Het tweede is dat wanneer de sneeuw in hopen op het ijs dat er een groot gewicht op het ijs drukt. Wanneer Benny en Sico de zaag in het ijs zetten om er weer meer blokken uit te zagen drukt de sneeuw het ijs omlaag duwt en komt er dus veel water omhoog. De gevolgen zijn behalve natte voeten, ook veel zwaarder werk en grotere risico’s omdat het wak niet meer goed te zien is. Daarom moeten ze dus voorzichtiger en langzamer werken.

Ik heb van die zaterdag een filmpje gemaakt.

De zondag daarop was het heerlijk zonnig weer. De zaag en sneeuwploeg mannen hadden een dagje vrij genomen. En dat gaf ons mooi de tijd om van het mooie weer te genieten en weer een heleboel bezoekers rond te leiden. Enkele konden zich niet inhouden en wilde alvast beginnen met ijs sculptuur projecten.

Twee weken geleden kregen we bezoek van een Dagis (kleuterschool) op het ijs. Nog een filmpje.

Dat was het weer even wat betreft Isstjärnan. Reken er maar op dat we de komende weken niet veel anders te melden zullen hebben.

En hier volgen weer wat plaatjes van afgelopen weekend.

Chalmers workshop bij Isstjärnan

Vorige week woensdag is een groep studenten van de Chalmers University of Technology op bezoek geweest.

Zij kwamen naar de Isstjärnan lokatie voor een workshop. Het was een geheime opdracht voor hen. Zij wisten niets meer dan dat ze warme kleding moesten meenemen en dat ze meubels moesten ontwerpen en maken. De verbazing was dus groot toen bleek dat ze naar een bevroren meer vol met ijsblokken werden gebracht.

Maar snel waren er 5 groepen gevormd en was iedereen druk aan het discussiëren en brainstormen over hun ontwerpen. Er ontstond een gezonde competitie waardoor ze zelfs nauwelijks de tijd namen om het eten te nuttigen dat er werd gebracht.

Om een uur of zeven presenteerde de groepen hun werkstukken aan elkaar. Het geheel zag er prachtig uit met de verlichting die overal in sculpturen verwerkt was. Kortom een leuke middag en avond en een mooie opening van het Isstjärnan ijs festival.  Hierbij het filmpje dat ik ervan heb gemaakt.

Isstjärnan, De IJsster

Isstjärnan, Zweeds voor “de IJsster”, is de naam van een winterfestival dat dit jaar voor de tweede maal word gehouden op het Sörälgen meer vlakbij ons huis. Ik heb het er al een keer over gehad, maar het word tijd dat ik er meer over uitleg.

Tijdens Isstjärnan dat van 15 tot 27 februari plaats vind, is er van alles te doen en te beleven. Er komen kunstenaars uit België, Spanje, Nederland en Zweden om met ijs en sneeuw te werken. De reddingsdienst komt een demonstratie geven over diverse technieken die je kunt gebruiken om te helpen bij ongevallen op het ijs. Er word een schaats baantje voor kinderen aangelegd. Er komen vliegeraars uit Nederland die, behalve het geven van demonstraties gedurende het hele festival , ook deel uit zullen maken van de eind show op de 27e februari. Gedurende het festival is er gelegenheid om aan workshops deel te nemen.

Dit jaar zijn wij met ons bedrijf Mandemekee een van de vier organisatoren van Isstjärnan. Samen met Uta Riedel van Sikfors Herrgärd, Els en Sico Dob van Hällefors Vandrarhem Älghornet, Benny Sörensen van Good4U en een heleboel vrijwilligers uit de buurt, zijn we aan het werk om het festival tot een succes te maken. Het is voor ons een geweldige kans om hier aan mee te kunnen werken. We ontmoeten weer veel nieuwe mensen en samen op het ijs bezig zijn is een mooie gelegenheid om veel Zweeds te spreken.

We zijn al weer volop bezig op het ijs. Er moet sneeuw geruimd worden en er moeten natuurlijk heel erg veel blokken ijs uit het meer gehaald worden. Daarbij is de hulp van vrijwilligers onontbeerlijk. Ze zijn in grote getalen met quads en sneeuwscooters aanwezig om de blokken ijs te transporteren en sneeuw te ruimen. Tegelijkertijd is Sörälgen een soort ontmoeting plaats aan het worden. Het hele weekend is het een komen en gaan van belangstellenden, die komen kijken hoe het er mee staat. Er waren zelfs mensen uit Örebro op visite.

Vorige week is er al een groep van bijna 40 studenten van de Chalmers University uit Gotenburg langs geweest voor een workshop, het was voor hen een geheime opdracht. Het enige dat ze wisten was dat ze buiten meubelen en verlichting moesten ontwerpen. Pas toen ze bij het meer aan kwamen bleek dat ze dat van ijs moesten maken.

Mocht je nog geen plannen hebben voor de voorjaarsvakantie, denk dan eens aan een weekje Hällefors met ons festival Isstjärnan en op de 27e de grote slotshow.

Rond diezelfde periode vind er nog een ijsfestival plaats hier vlakbij. In Grytthyttan organiseert EuropeanArtists ook een sneeuw, ijs en kunstfestival onder de naam Isflamma. Dat is dus nog een extra reden om deze kant op te komen.

Hierbij nog wat linkjes betreffende het Isstjärnan winterfestival:

En natuurlijk weer wat plaatjes.

Wolven en nog het een en ander.

Om maar meteen met het spectauclairste te beginnen, ik hoorde gister dat er wolven zijn gesignaleerd in Sikfors. Uta van Sikfords Herrgård vertelde dat iemand sporen had gevolgd. De wolvensporen liepen vanaf de overkant van het beekje tot achterin de tuin van de Herrgård.

Maar goed dat klinkt spectaculair maar wij merken er natuurlijk niet zoveel van. Voor ons is de winter vooral mooi en gelukkig nu een stuk minder koud. Het is nu overdag zelfs maar -8 graden. Vergeleken met de -24 van afgelopen weken voelt dat wel een heel stuk aangenamer. Helaas wat minder zonnig, maar ook dat heeft weer voordelen. Omdat het bewolkt en een beetje mistig is, worden de bomen en struiken met een iedere dag dikkere laag rijp bedekt. Dat ziet er sprookjesachtig mooi uit. de hele natuur is gehuld in zachte grijs tinten en alleen de rode huizen zorgen voor wat kleur accenten.

Van de week hebben we bij de Hällefors Folkhögskolan een presentatie gehouden van ons Isstjärnan ijsfestival. De studenten gaan een project doen tijdens het festival. Het was een erg inspirerend bezoek voor zowel ons, als organisatie, maar ook voor de studenten. Zij gaan op school al diverse projecten opzetten die zij straks op het ijs verder kunnen uitwerken. Kortom weer een mooi voorbeeld van het feit dat zo’n festival de hele gemeenschap inspireert. We zijn er trots op dat de Folkhögskolan met ons meedoet.

Ondertussen inspireert komende festival mij ook. Ik ben al druk aan  het experimenteren  op platen ijs. Dat is een voordeel als je hier woont. De hele tuin staat vol met diverse bakken waarin we ijsblokken en platen maken.

Winter wandelingetje

Vandaag hadden we weer mooi weer. In deze tijd van het jaar moet je het er van nemen als de zon schijnt.

Om kwart over drie is de officiële zonsondergang. Het schemert wel nog tot vier uur maar dan is het ook echt donker. Wij grepen dus de kans en hebben om 13.00  uur nog even een wandeling gemaakt.

Dat het mooi was moeten de plaatjes maar vertellen.

Paul

Winter in de moestuin

tuinokt4
2 oktober 9 uur 's ochtends.

Het was vandaag weer zo’n dag waarop je zeker weet waarom je ook alweer naar Zweden wilde verhuizen.

De tuin was vanochtend nog volop berijpt maar de zon had al genoeg kracht om, weliswaar met een jas aan, buiten koffie te kunnen drinken. We zagen de tuin per minuut ontdooien. Het was alsof je de natuur versneld wakker zag worden.

Voor onze moestuin is de winter nu wel begonnen. Een paar nachten nachtvorst hebben hun sporen nagelaten. Evelien heeft alle wortels geoogst voordat ze  kapot zouden vriezen. Samen met de courgettes en sla, zijn de wortels het grootste succes van onze moestuin te noemen. Het heeft echt een mand vol met wortels opgeleverd.

Voor de sperziebonen was het eigenlijk al te laat. Door de nachtvorst zijn de boontjes die er nog aan hingen een beetje zacht geworden.  We hebben de schaarse sperziebonen maar geoogst en gelijk vanavond opgegeten. Ze waren best nog lekker maar als ze zo in de winkel hadden gelegen had je ze niet gekocht. Ook de paar groene tomaten die we nog hadden hebben we binnen op een schaaltje gelegd in de hoop dat ze nog een kleurtje gaan krijgen.

Wat hebben we geleerd dit eerste jaar moestuinieren?

  • We weten dat we in het voorjaar te laat zijn begonnen met zaaien.
  • Ook weten we nu dat we volgend seizoen veel meer moeten  voor zaaien binnen.
  • We moeten voor tomaten en courgettes een beschutter plekje zoeken
  • We gaan nog veel meer soorten uit proberen.
  • Sla is een groot succes en heb je heel lang plezier van

Maar dit eerste jaar was erg leuk. En trouwens, er staat nog een heel klein restje winterspinazie dus die kunnen we ook nog eten.