herfst

Sint Maarten

Vanavond om een uur of zeven werd er geklopt op de deur ( door de vorst doet de deurbel het niet ) en toen we open deden werden we toegezongen en zagen we vrolijke lampionnen.

Bij ons in het dorp in Nederland werd er niet aan Sint Maarten gedaan dus half november een speciaal feestje deed bij ons geen belletje rinkelen. De liedjes waren in het Zweeds maar gelukkig verstonden we wel Sint Maarten en toen 11 november. De kinderen waren helemaal trots op hun zelf gemaakte lampionnen en natuurlijk ook blij met de gekregen snoepjes.

Ik heb meteen maar even opgezocht wat Sint Maarten nu precies is en dit is de oorsprong in het kort.

Heel vroeger (in het jaar 316) leefde er in Hongarije een man, genaamd Martinus. Hij was een ridder in dienst van de koning. Toen hij met een groep soldaten naar Frankrijk reisde was het heel koud en slecht weer. De mannen waren te paard en wilden zo snel mogelijk naar de volgende stad gaan. Alle mannen behalve Maarten zetten er flink de vaart in. Maarten reed rustig verder, hij spaarde zijn paard. Het weer werd steeds slechter en Maarten kwam in een sneeuwstorm terecht.

Toen Maarten eindelijk bij de stadspoort aankwam, trof hij er een man aan die in lompen gekleed was. Deze man had het erg koud en zou de nacht zo niet overleven. Maarten zag dat en scheurde zijn eigen warme mantel in tweeën. Een helft gaf hij aan de man, de andere helft hield hij zelf.

In die nacht had Maarten een droom. Hij zag Christus met zijn halve mantel om. Dit maakte zoveel indruk, dat Maarten het leger vaarwel zei en zich geheel wijdde aan de kerk. Hij werd duiveluitdrijver en later zelfs bisschop van Tours (Frankrijk). OP 11 november 397 overleed hij en werd Tours een soort bedevaartoord. Hij werd al snel heilig verklaard, er werden kerken naar hem genoemd en op zijn sterfdag werd het Sint-Maartensfeest in het leven geroepen.

Het Sint Maartenfeest begon als een feestdag binnen de kerk. Later gingen arme mensen op 11 november bij boerderijen langs. Hier was rond deze tijd vaak volop eten omdat er net was geslacht en geoogst. Zo kregen ze wat extra’s voor de winter. Nog later werd het een echt kinderfeest, de kinderen maken lampionnen en gaan als het donker is in optocht langs de huizen en aan de deur zingen ze liedjes. In ruil hiervoor krijgen ze snoep of fruit.

We weten dat 13 december de dag is van de viering van Sankta Lucia.

Hier werden we vorig jaar door verrast maar nu “zijn we er klaar voor”.

ev.

sintmaarten3 Vanavond om een uur of zeven werd er geklopt op de deur ( door de vorst doet de deurbel het niet ). Toen we open deden werden we toegezongen en zagen we vrolijke lampionnen.

Bij ons in het dorp in Nederland werd er niet aan Sint Maarten gedaan, dus half november een speciaal feestje deed bij ons geen belletje rinkelen. De liedjes waren in het Zweeds maar gelukkig verstonden we wel Sint Maarten en toen 11 november. De kinderen waren helemaal trots op hun zelf gemaakte lampionnen en natuurlijk ook blij met de gekregen snoepjes.

Ik heb meteen maar even opgezocht wat Sint Maarten nu precies is en dit is de oorsprong in het kort.

Heel vroeger (in het jaar 316) leefde er in Hongarije een man, genaamd Martinus. Hij was een ridder in dienst van de koning. Toen hij met een groep soldaten naar Frankrijk reisde was het heel koud en slecht weer. De mannen waren te paard en wilden zo snel mogelijk naar de volgende stad gaan. Alle mannen behalve Maarten zetten er flink de vaart in. Maarten reed rustig verder, hij spaarde zijn paard. Het weer werd steeds slechter en Maarten kwam in een sneeuwstorm terecht.

Toen Maarten eindelijk bij de stadspoort aankwam, trof hij er een man aan die in lompen gekleed was. Deze man had het erg koud en zou de nacht zo niet overleven. Maarten zag dat en scheurde zijn eigen warme mantel in tweeën. Een helft gaf hij aan de man, de andere helft hield hij zelf.

In die nacht had Maarten een droom. Hij zag Christus met zijn halve mantel om. Dit maakte zoveel indruk, dat Maarten het leger vaarwel zei en zich geheel wijdde aan de kerk. Hij werd duiveluitdrijver en later zelfs bisschop van Tours (Frankrijk). OP 11 november 397 overleed hij en werd Tours een soort bedevaartoord. Hij werd al snel heilig verklaard, er werden kerken naar hem genoemd en op zijn sterfdag werd het Sint-Maartensfeest in het leven geroepen.

Het Sint Maartenfeest begon als een feestdag binnen de kerk. Later gingen arme mensen op 11 november bij boerderijen langs. Hier was rond deze tijd vaak volop eten omdat er net was geslacht en geoogst. Zo kregen ze wat extra’s voor de winter. Nog later werd het een echt kinderfeest, de kinderen maken lampionnen en gaan als het donker is in optocht langs de huizen en aan de deur zingen ze liedjes. In ruil hiervoor krijgen ze snoep of fruit.

We weten dat 13 december de dag is van de viering van Sankta Lucia. Hier werden we vorig jaar nog door verrast maar nu “zijn we er klaar voor”. Je hoort het wel tegen die tijd.

ev.

Trick or treat in Zweden

Halloween.

31 okt. is het Halloween, dat weten we allemaal want dat zie je in de winkels, leest het in de kranten, ziet het op tv etc.

Vanavond om 18.00 werd er bij ons op de deur gebonsd. Paul deed open en zag 2 tieners op paarden, gesmincked en verkleed als heksen en die riepen: bus eller godis.

Het grappige hierbij is dat je alijd de Engelse uitdrukking Trick or Treat hoort ( kattenkwaad of tractatie ), maar in Zweden heet het dus bus eller godis.

We wisten niet wat bus betekende, maar de boodschap kwam wel over. De tekst stond ook op de paardendekens.

Gelukkig hadden we snoep in huis en gingen de dametjes weer tevreden weg.

Een leuke site over Halloween:

http://users.telenet.be/HappyHalloween/Oorsprong.html

ev.

halloween2 Vanavond om 18.00 werd er bij ons op de deur gebonsd. Paul deed open en zag 2 tieners op paarden, gesmincked en verkleed als heksen en die riepen: “bus eller godis”.

In Nederland hoorden we dan nog de Engelse uitdrukking Trick or Treat ( kattenkwaad of tractatie ), maar in Zweden heet het dus bus eller godis.

We wisten niet wat “bus” betekende, maar de boodschap kwam wel over. De tekst stond ook op de paardendekens.

Gelukkig hadden we snoep in huis en gingen de dametjes weer tevreden weg en wij hebben weer wat zweeds geleerd. “Bus eller Godis” dus.

Een leuke site over Halloween

ev.

Sofia Karlsson in Sikfors Herrgård

sofia Gisteravond kwam Sofia Karlsson met haar band naar Sikfors Herrgård.

Dit was een try-out van hun nieuwe toernee, Söder om Kärleken, die vandaag begint. Hier vind je wat meer over Sofia.

We waren erg benieuwd want wij hadden nog nooit van Sofia gehoord. Ze spelen Zweedse “volksmuziek” en ballades.

We werden om 18.00 door Uta, Oscar en vrienden verwelkomt met soep en broodjes.

Er waren ongeveer 70 personen. Om 19.00 begon het optreden boven in de conferentieruimte die voor deze avond leeg gemaakt was. Boven waren niet genoeg stoelen dus moesten mensen hun stoel vanuit de eetkamers beneden meenemen. Dit illustreert de ongedwongen sfeer van de avond. Het was iets groter dan een huiskamerconcert, maar had dezelfde sfeer. Sofia noemde het zelf voor de grap “een openbare repetitie”.

Het optreden was vanaf het begin tot het eind helemaal geweldig. Wat een energie en een vrolijkheid straalden ze uit. Niets ten nadele van de rest, maar ik was helemaal onder de indruk van de violiste, Emma Reid.

Paul heeft alles gefilmd, maar dit mag helaas alleen maar “intern” gebruikt worden, dus deze keer geen you-tube filmpje. Om dat leed te verzachtten dan maar het promotie filmpje dat we dit voorjaar voor sikfors Herrgård maakte.

Ev.

Kindla Naturreservat

Vandaag was een echte buiten dag, vanmorgen om tien uur vertrokken we met onze buren naar het

Kindla Naturreservat. We zouden hier gaan wandelen en barbequen.

HYPERLINK “http://www.hellefors.se/kommunen/turismen/sevard_eng.asp” http://www.hellefors.se/kommunen/turismen/sevard_eng.asp

Gelukkig hebben zij sinds kort een grote auto, dus konden we, met z’n 7’en, in 1 auto.

Het is een dik half uur rijden.

Wij waren hier nog nooit geweest en waren weer eens onder de indruk van al het natuurschoon tijdens de rit. Vanaf de parkeerplaats is het 1,2 km. lopen naar de uitkijktoren. Je loopt over heel smalle paadjes waarbij je regelmatig struikelt over de boomstronken, je af en toe door de modder moet en je over gladde planken moet schuivelen die over moerassige ondergrond liggen.

De heenweg was een hele klim, maar erg leuk.

Eenmaal boven zijn we natuurlijk eerst bovenop de uitkijktoren geweest. Het was mooi weer, koud en hellder, en we hadden dan ook een prachtig uitzicht. Maar toen………… Normaal gesproken ligt er bij iedere vuurplaats hout. Wat je gebruikt moet je ook weer aanvullen, er ligt een bijl, een zaag en in het bos is er genoeg hout. Helaas voor ons lag er vandaag niks. Opzich niet zo erg, gewoon sprokkelen, maar alles was erg nat en het duurde dan ook een flinke tijd voor we een lekker vuurtje hadden. Toen konden de worstjes, de sesamnuggets, de ananas, de broodjes, de röstirondjes, de bananen en de potten thee eindelijk verwarmd en gegeten worden. Heerlijk. Verder lekker gekletst en de kinderen hebben zich ook prima vermaakt. Om 16.00 moesten we weer naar huis want Maaike en Tom kregen vanavond bezoek uit Nederland. Dus alles opgeruimd, wat hout voor de volgende bezoekers neergelegd en het hele pad weer terug, maar nu naar beneden. Behalve dat Paul 1 keer is gevallen, hij wilde te snel vooruit lopen om van ons een foto te maken, zijn we weer veilig bij de auto aangekomen. We zijn nu weer thuis en genieten nog “rozig” na van deze heerlijke dag.

Ev.

kindla7 Vandaag was een echte buiten dag, vanmorgen om tien uur vertrokken we met onze buren naar het Kindla Naturreservat. We zouden hier gaan wandelen en barbequen.

Gelukkig hebben zij een grote auto, dus konden we, met z’n zevenen, in 1 auto.

Het is een dik half uur rijden. Wij waren hier nog nooit geweest en waren weer eens onder de indruk van al het natuurschoon tijdens de rit. Vanaf de parkeerplaats is het 1,2 km. lopen naar de uitkijktoren. Je loopt over heel smalle paadjes waarbij je regelmatig struikelt over de boomstronken, je af en toe door de modder moet en je over gladde planken moet schuivelen die over moerassige ondergrond liggen. De heenweg was een hele klim, maar erg leuk. Eenmaal boven zijn we natuurlijk eerst bovenop de uitkijktoren geweest. Het was mooi weer, koud en helder, en we hadden dan ook een prachtig uitzicht.

Maar toen………… Normaal gesproken ligt er bij iedere vuurplaats hout. Wat je gebruikt moet je ook weer aanvullen, er ligt een bijl, een zaag en in het bos is er genoeg hout. Helaas voor ons lag er vandaag niks. Opzich niet zo erg, gewoon sprokkelen, maar alles was erg nat en het duurde dan ook een flinke tijd voor we een lekker vuurtje hadden. Toen konden de worstjes, de sesamnuggets, de ananas, de broodjes, de röstirondjes, de bananen en de potten thee eindelijk verwarmd en gegeten worden. Heerlijk. Verder lekker gekletst en de kinderen hebben zich ook prima vermaakt. Om 16.00 moesten we weer naar huis want Maaike en Tom kregen vanavond bezoek uit Nederland. Dus alles opgeruimd, wat hout voor de volgende bezoekers neergelegd en het hele pad weer terug, maar nu naar beneden. Behalve dat Paul 1 keer is gevallen, hij wilde te snel vooruit lopen om van ons een foto te maken, zijn we weer veilig bij de auto aangekomen. We zijn nu weer thuis en genieten nog “rozig” na van deze heerlijke dag.

Ev.

Hert in de tuin.

Dat de herten door onze tuin lopen weten we, maar we hadden ze dit najaar nog niet gezien. Herten zijn gek op alle koolsoorten en dat hebben we gemerkt ook, onze spruitjes zijn tot op de grond toe opgegeten. Volgend jaar moeten we maar iets gaan doen met gaas.

Vanmorgen stonden er 2 vlak bij de voordeur. Wat een prachtige diertjes. Helaas, zodra ze bewegingen zien of horen, gaan ze ervandoor.

Paul heeft nog net op tijd een “kontje” kunnen vastleggen .

Vanavond liep ik naar de schuur en daar stonden er weer 2.

Dit blijft toch wel heel bijzonder.

Ev.

Vanmorgen stonden er 2 vlak bij de voordeur. Wat een prachtige diertjes. Helaas, zodra ze bewegingen zien of horen, gaan ze ervandoor.

Paul heeft nog net op tijd een “kontje” kunnen vastleggen .

Vanavond liep ik naar de schuur en daar stonden er weer 2.

Dit blijft toch wel heel bijzonder.

Ev.

Opwinding in Sikfors.

Vanavond kwam Kristina, “de buurvrouw van over het spoor”, ( 500 meter verderop ), en zij vertelde dat we moeten oppassen omdat haar buurvrouw gisteren een beer bij haar in de tuin had.

Vanmiddag ben ik daar in de buurt nog kantarellen wezen plukken, gelukkig wist ik dat toen nog niet .

Paul belde daarna onze andere buren om te vragen of zij het ook gehoord hadden en zij vertelden dat ze dat ook vanmorgen al hadden gehoord. Zal dan dus wel waar zijn.

Vanaf nu dus in het donker lawaai maken en met een zaklamp lopen.

Gelukkig voor ons is het hier ‘s avonds/ ‘s nachts al koud waardoor de poezen liever lekker binnen liggen dan “op stap gaan”.

Een veilig idee.

Morgen toch maar even op internet wat meer informatie over beren gaan opzoeken.

Ev.

Winter in de moestuin

Het was vandaag weer zo’n dag waarop je zeker weet waarom je ook alweer naar Zweden wilde verhuizen.

De tuin was vanochtend nog volop berijpt maar de zon had al genoeg kracht om, weliswaar met een jas aan, buiten koffie te kunnen drinken. We zagen de tuin per minuut ontdooien. Het was alsof je de natuur versneld wakker zag worden.

Voor onze moestuin is de winter nu wel begonnen. Een paar nachten nachtvorst hebben hun sporen nagelaten. Evelien heeft alle wortels geoogst voordat ze kapot zouden vriezen. Samen met de courgettes en sla, zijn de wortels het grootste succes van onze moestuin te noemen. Het heeft echt een mand vol met wortels opgeleverd.

Voor de sperziebonen was het eigenlijk al te laat. Door de nachtvorst zijn de boontjes die er nog aan hingen een beetje zacht geworden. We hebben de schaarse sperziebonen maar geoogst en gelijk vanavond opgegeten. Ze waren best nog lekker maar als ze zo in de winkel hadden gelegen had je ze niet gekocht. Ook de paar groene tomaten die we nog hadden hebben we binnen op een schaaltje gelegd in de hoop dat ze nog een kleurtje gaan krijgen.

Wat hebben we geleerd dit eerste jaar moestuinieren?

We weten dat we in het voorjaar te laat zijn begonnen met zaaien.
Ook weten we nu dat we volgend seizoen veel meer moeten voor zaaien binnen.
We moeten voor tomaten en courgettes een beschutter plekje zoeken
We gaan nog veel meer soorten uit proberen.
Sla is een groot succes en heb je heel lang plezier van

Maar dit eerste jaar was erg leuk. En trouwens, er staat nog een heel klein restje winterspinazie dus die kunnen we ook nog eten.

Eten uit het bos

Nadat we al een paar keer paddestoelen waren wezen zoeken met onze buren, die weten welke paddestoelen je in ieder geval wel kunt eten , zijn we zondag voor het eerst samen op pad gegaan. We herkennen ondertussen de kantarellen en de trompetkantarellen dus die gingen we zoeken. Op de jaarmarkt in Nora had ik al een mandje gekocht speciaal voor het meenemen van gezochte paddestoelen en het halen van groentes uit onze tuin.

Het bos staat vol met paddestoelen maar zolang we niet weten of ze giftig zijn of niet laten we die maar staan. Toen we eindelijk tegen de kantarellen aanliepen, hadden we vrij snel een mandje vol. Ze staan echt met bosjes bij elkaar. Erg leuk om te doen en dan nog een avondmaaltje ook.

We hadden er zoveel dat we de helft hebben gegeten en de andere helft te drogen hebben gelegd. ( dank aan Marcel voor het maken van het droogrek ) De kantarellen zijn al na een dag of 3 a 4 gedroogd en als je ze dan luchtdicht verpakt kun je ze heerlijk gebruiken in pasta’s, sausen etc.

We gaan ons nog wat meer verdiepen in de div. soorten paddestoelen. We hebben wel een goed boek, maar als beginner kun je sommige kenmerken nog niet echt onderscheiden en om dan een evt. risico te gaan lopen, dat zou erg dom zijn.

Voorlopig blijft het bij kantarellen zoeken / eten en als we iets zien waarvan we denken “ volgens mij is deze ook eetbaar “ dan vragen we het aan onze buren die veel meer kennis hebben van “ eetbare paddestoelen “. Kijk ook eens op hun website : HYPERLINK “http://www.natuurinzweden.web-log.n” www.natuurinzweden.web-log.n

Ev.

poezen1 Nadat we al een paar keer paddestoelen waren wezen zoeken met onze buren, die weten welke paddestoelen je in ieder geval wel kunt eten , zijn we zondag voor het eerst samen op pad gegaan. We herkennen ondertussen de kantarellen en de trompetkantarellen dus die gingen we zoeken. Op de jaarmarkt in Nora had ik al een mandje gekocht speciaal voor het meenemen van gezochte paddestoelen en het halen van groentes uit onze tuin.

Ev.

De herfst is nu echt begonnen.

Sinds gisteren zijn we terug van een tripje naar Nederland. toen we ruim twee weken geleden vertrokken waren de eerste tekenen van het einde van de zomer al te merken. Hier en daar vertoonde een paar boompjes al wat kleur en het paddestoelen seizoen was al van start gegaan.

Tijdens de reis van Nederland naar huis hebben we de overgang naar de herfst versneld kunnen beleven. In Deventer zagen we ook al de eerste kleuren in de bomen komen. Naarmate we noordelijker reisde werden de herfstkleuren intenser. Langs het Vättern meer leek het of de kleuren het meest extreem werden. Hier in Sikfors zijn veel berken hun blaadjes al kwijt. Waarschijnlijk zijn berken altijd het eerst. Toch er is ook hier nog genoeg moois te beleven. Het is vandaag prachtig zonnig weer. Een bijna kale berk met nog een paar blaadjes lijkt, in het zonlicht tegen een blauwe lucht, wel besprenkeld met goudschilfers.

Onze moestuin lijkt heeft een groeispurt doorgemaakt. Er lagen drie dikke gourgettes op ons te wachten. Eigenlijk veel te weinig natuurlijk, maar voor ons toch onverwacht. Ook de wortels beginnen op wortels te lijken.

Van het weekend maar eens aan onze buren vragen waar we verder kunnen met onze beginners paddestoel zoek experimenten.

De herfst is nu echt begonnen.

Sinds gisteren zijn we terug van een tripje naar Nederland. Toen we ruim twee weken geleden vertrokken waren de eerste tekenen van het einde van de zomer al te merken. Hier en daar vertoonde een paar boompjes al wat kleur en het paddestoelen seizoen was al van start gegaan. Continue reading “Herfst”