Het was vandaag weer zo’n dag waarop je zeker weet waarom je ook alweer naar Zweden wilde verhuizen.
De tuin was vanochtend nog volop berijpt maar de zon had al genoeg kracht om, weliswaar met een jas aan, buiten koffie te kunnen drinken. We zagen de tuin per minuut ontdooien. Het was alsof je de natuur versneld wakker zag worden.
Voor onze moestuin is de winter nu wel begonnen. Een paar nachten nachtvorst hebben hun sporen nagelaten. Evelien heeft alle wortels geoogst voordat ze kapot zouden vriezen. Samen met de courgettes en sla, zijn de wortels het grootste succes van onze moestuin te noemen. Het heeft echt een mand vol met wortels opgeleverd.
Voor de sperziebonen was het eigenlijk al te laat. Door de nachtvorst zijn de boontjes die er nog aan hingen een beetje zacht geworden. We hebben de schaarse sperziebonen maar geoogst en gelijk vanavond opgegeten. Ze waren best nog lekker maar als ze zo in de winkel hadden gelegen had je ze niet gekocht. Ook de paar groene tomaten die we nog hadden hebben we binnen op een schaaltje gelegd in de hoop dat ze nog een kleurtje gaan krijgen.
Wat hebben we geleerd dit eerste jaar moestuinieren?
- We weten dat we in het voorjaar te laat zijn begonnen met zaaien.
- Ook weten we nu dat we volgend seizoen veel meer moeten voor zaaien binnen.
- We moeten voor tomaten en courgettes een beschutter plekje zoeken
- We gaan nog veel meer soorten uit proberen.
- Sla is een groot succes en heb je heel lang plezier van
Maar dit eerste jaar was erg leuk. En trouwens, er staat nog een heel klein restje winterspinazie dus die kunnen we ook nog eten.
