Elanden jacht

Älgjakt.

Vorige week maandag ( 12 oktober ) om 07.00 uur is in onze regio de elandenjacht weer begonnen. Het begin van het seizoen verschilt per provincie en is ook afhankelijk van wat voor licentie je hebt.  Om een vergunning te krijgen moet je wel eerst een gedegen opleiding volgen. Hier kan je daar wat info over vinden.

De jagers gaan meestel in groepen en hebben honden. De honden zoeken de elanden en gaan dan als een gek blaffen. De elanden schrikken daar niet echt van en de jagers weten dan “waar ze moeten zijn”. Hier een youtube filmpje. Hoe dit dan meestal afloopt hoef ik waarschijnlijk niet te vertellen

Wat wij ervan merken ? Overal in het bos hangen plastic linten aan de bomen en deze markeren het “schiet gebied”. We gaan in de schemering en in het donker niet meer het (donkere) bos in. Als je ‘s avonds naar buiten gaat, dan doe je je gele reflecterende jasjes aan. Hoor je veel hondengeblaf, bedek dan je oren want daarna komen de schoten.

Op school kregen we een film te zien over de jacht. Had voor mij niet gehoeven, maar oké.

Ik heb een paar filmpjes met elanden gevonden die wel iedereen wel durft te bekijken.

ev.

Kindla Naturreservat

Kindla Naturreservat
Vandaag was een echte buiten dag, vanmorgen om tien uur vertrokken we met onze buren naar het
Kindla Naturreservat. We zouden hier gaan wandelen en barbequen.
HYPERLINK “http://www.hellefors.se/kommunen/turismen/sevard_eng.asp” http://www.hellefors.se/kommunen/turismen/sevard_eng.asp
Gelukkig hebben zij sinds kort een grote auto, dus konden we, met z’n 7’en, in 1 auto.
Het is een dik half uur rijden.
Wij waren hier nog nooit geweest en waren weer eens onder de indruk van al het natuurschoon tijdens de rit. Vanaf de parkeerplaats is het 1,2 km. lopen naar de uitkijktoren. Je loopt over heel smalle paadjes waarbij je regelmatig struikelt over de boomstronken, je af en toe door de modder moet en je over gladde planken moet schuivelen die over moerassige ondergrond liggen.
De heenweg was een hele klim, maar erg leuk.
Eenmaal boven zijn we natuurlijk eerst bovenop de uitkijktoren geweest. Het was mooi weer, koud en hellder, en we hadden dan ook een prachtig uitzicht. Maar toen………… Normaal gesproken ligt er bij iedere vuurplaats hout. Wat je gebruikt moet je ook weer aanvullen, er ligt een bijl, een zaag en in het bos is er genoeg hout. Helaas voor ons lag er vandaag niks. Opzich niet zo erg, gewoon sprokkelen, maar alles was erg nat en het duurde dan ook een flinke tijd voor we een lekker vuurtje hadden. Toen konden de worstjes, de sesamnuggets, de ananas, de broodjes, de röstirondjes, de bananen en de potten thee eindelijk verwarmd en gegeten worden. Heerlijk. Verder lekker gekletst en de kinderen hebben zich ook prima vermaakt. Om 16.00 moesten we weer naar huis want Maaike en Tom kregen vanavond bezoek uit Nederland. Dus alles opgeruimd, wat hout voor de volgende bezoekers neergelegd en het hele pad weer terug, maar nu naar beneden. Behalve dat Paul 1 keer is gevallen, hij wilde te snel vooruit lopen om van ons een foto te maken, zijn we weer veilig bij de auto aangekomen. We zijn nu weer thuis en genieten nog “rozig” na van deze heerlijke dag.
Ev.

kindla7Vandaag was een echte buiten dag, vanmorgen om tien uur vertrokken we met onze buren naar het Kindla Naturreservat. We zouden hier gaan wandelen en barbequen.

Gelukkig hebben zij een grote auto, dus konden we, met z’n zevenen, in 1 auto.

Het is een dik half uur rijden. Wij waren hier nog nooit geweest en waren weer eens onder de indruk van al het natuurschoon tijdens de rit. Vanaf de parkeerplaats is het 1,2 km. lopen naar de uitkijktoren. Je loopt over heel smalle paadjes waarbij je regelmatig struikelt over de boomstronken, je af en toe door de modder moet en je over gladde planken moet schuivelen die over moerassige ondergrond liggen. De heenweg was een hele klim, maar erg leuk. Eenmaal boven zijn we natuurlijk eerst bovenop de uitkijktoren geweest. Het was mooi weer, koud en helder, en we hadden dan ook een prachtig uitzicht.

Maar toen………… Normaal gesproken ligt er bij iedere vuurplaats hout. Wat je gebruikt moet je ook weer aanvullen, er ligt een bijl, een zaag en in het bos is er genoeg hout. Helaas voor ons lag er vandaag niks. Opzich niet zo erg, gewoon sprokkelen, maar alles was erg nat en het duurde dan ook een flinke tijd voor we een lekker vuurtje hadden. Toen konden de worstjes, de sesamnuggets, de ananas, de broodjes, de röstirondjes, de bananen en de potten thee eindelijk verwarmd en gegeten worden. Heerlijk. Verder lekker gekletst en de kinderen hebben zich ook prima vermaakt. Om 16.00 moesten we weer naar huis want Maaike en Tom kregen vanavond bezoek uit Nederland. Dus alles opgeruimd, wat hout voor de volgende bezoekers neergelegd en het hele pad weer terug, maar nu naar beneden. Behalve dat Paul 1 keer is gevallen, hij wilde te snel vooruit lopen om van ons een foto te maken, zijn we weer veilig bij de auto aangekomen. We zijn nu weer thuis en genieten nog “rozig” na van deze heerlijke dag.

Ev.

Hert in de tuin.

Hert in de tuin.
Dat de herten door onze tuin lopen weten we, maar we hadden ze dit najaar nog niet gezien. Herten zijn gek op alle koolsoorten en dat hebben we gemerkt ook, onze spruitjes zijn tot op de grond toe opgegeten. Volgend jaar moeten we maar iets gaan doen met gaas.
Vanmorgen stonden er 2 vlak bij de voordeur. Wat een prachtige diertjes. Helaas, zodra ze bewegingen zien of horen, gaan ze ervandoor.
Paul heeft nog net op tijd een “kontje” kunnen vastleggen .
Vanavond liep ik naar de schuur en daar stonden er weer 2.
Dit blijft toch wel heel bijzonder.
Ev.

Dat de herten door onze tuin lopen weten we, maar we hadden ze dit najaar nog niet gezien. Herten zijn gek op alle koolsoorten en dat hebben we gemerkt ook, onze spruitjes zijn tot op de grond toe opgegeten. Volgend jaar moeten we maar iets gaan doen met gaas.

Vanmorgen stonden er 2 vlak bij de voordeur. Wat een prachtige diertjes. Helaas, zodra ze bewegingen zien of horen, gaan ze ervandoor.

Paul heeft nog net op tijd een “kontje” kunnen vastleggen .

Vanavond liep ik naar de schuur en daar stonden er weer 2.

Dit blijft toch wel heel bijzonder.

Ev.

ree

Opwinding in Sikfors.

Vanavond kwam Kristina, “de buurvrouw van over het spoor”, ( 500 meter verderop ), en zij vertelde dat we moeten oppassen omdat haar buurvrouw gisteren een beer bij haar in de tuin had.

Vanmiddag ben ik daar in de buurt nog kantarellen wezen plukken, gelukkig wist ik dat toen nog niet .

Paul belde daarna onze andere buren om te vragen of zij het ook gehoord hadden en zij vertelden dat ze dat ook vanmorgen al hadden gehoord. Zal dan dus wel waar zijn.

Vanaf nu dus in het donker lawaai maken en met een zaklamp lopen.

Gelukkig voor ons is het hier ‘s avonds/ ‘s nachts al koud waardoor de poezen liever lekker binnen liggen dan “op stap gaan”.

Een veilig idee.

Morgen toch maar even op internet wat meer informatie over beren gaan opzoeken.

Ev.

Winter in de moestuin

tuinokt4
2 oktober 9 uur 's ochtends.

Het was vandaag weer zo’n dag waarop je zeker weet waarom je ook alweer naar Zweden wilde verhuizen.

De tuin was vanochtend nog volop berijpt maar de zon had al genoeg kracht om, weliswaar met een jas aan, buiten koffie te kunnen drinken. We zagen de tuin per minuut ontdooien. Het was alsof je de natuur versneld wakker zag worden.

Voor onze moestuin is de winter nu wel begonnen. Een paar nachten nachtvorst hebben hun sporen nagelaten. Evelien heeft alle wortels geoogst voordat ze  kapot zouden vriezen. Samen met de courgettes en sla, zijn de wortels het grootste succes van onze moestuin te noemen. Het heeft echt een mand vol met wortels opgeleverd.

Voor de sperziebonen was het eigenlijk al te laat. Door de nachtvorst zijn de boontjes die er nog aan hingen een beetje zacht geworden.  We hebben de schaarse sperziebonen maar geoogst en gelijk vanavond opgegeten. Ze waren best nog lekker maar als ze zo in de winkel hadden gelegen had je ze niet gekocht. Ook de paar groene tomaten die we nog hadden hebben we binnen op een schaaltje gelegd in de hoop dat ze nog een kleurtje gaan krijgen.

Wat hebben we geleerd dit eerste jaar moestuinieren?

  • We weten dat we in het voorjaar te laat zijn begonnen met zaaien.
  • Ook weten we nu dat we volgend seizoen veel meer moeten  voor zaaien binnen.
  • We moeten voor tomaten en courgettes een beschutter plekje zoeken
  • We gaan nog veel meer soorten uit proberen.
  • Sla is een groot succes en heb je heel lang plezier van

Maar dit eerste jaar was erg leuk. En trouwens, er staat nog een heel klein restje winterspinazie dus die kunnen we ook nog eten.

Eten uit het bos

Nadat we al een paar keer paddestoelen waren wezen zoeken met onze buren, die weten welke paddestoelen je in ieder geval wel kunt eten , zijn we zondag voor het eerst samen op pad gegaan. We herkennen ondertussen de kantarellen en de trompetkantarellen dus die gingen we zoeken. Op de jaarmarkt in Nora had ik al een mandje gekocht speciaal voor het meenemen van gezochte paddestoelen en het halen van groentes uit onze tuin.
Het bos staat vol met paddestoelen maar zolang we niet weten of ze giftig zijn of niet laten we die maar staan. Toen we eindelijk tegen de kantarellen aanliepen, hadden we vrij snel een mandje vol. Ze staan echt met bosjes bij elkaar. Erg leuk om te doen en dan nog een avondmaaltje ook.
We hadden er zoveel dat we de helft hebben gegeten en de andere helft te drogen hebben gelegd. ( dank aan Marcel voor het maken van het droogrek ) De kantarellen zijn al na een dag of 3 a 4 gedroogd en als je ze dan luchtdicht verpakt kun je ze heerlijk gebruiken in pasta’s, sausen etc.
We gaan ons nog wat meer verdiepen in de div. soorten paddestoelen. We hebben wel een goed boek, maar als beginner kun je sommige kenmerken nog niet echt onderscheiden en om dan een evt. risico te gaan lopen, dat zou erg dom zijn.
Voorlopig blijft het bij kantarellen zoeken / eten en als we iets zien waarvan we denken “ volgens mij is deze ook eetbaar “ dan vragen we het aan onze buren die veel meer kennis hebben van “ eetbare paddestoelen “. Kijk ook eens op hun website :  HYPERLINK “http://www.natuurinzweden.web-log.n” www.natuurinzweden.web-log.n
Ev.

poezen1Nadat we al een paar keer paddestoelen waren wezen zoeken met onze buren, die weten welke paddestoelen je in ieder geval wel kunt eten , zijn we zondag voor het eerst samen op pad gegaan. We herkennen ondertussen de kantarellen en de trompetkantarellen dus die gingen we zoeken. Op de jaarmarkt in Nora had ik al een mandje gekocht speciaal voor het meenemen van gezochte paddestoelen en het halen van groentes uit onze tuin.

Het bos staat vol met paddestoelen maar zolang we niet weten of ze giftig zijn of niet laten we die maar staan. Toen we eindelijk tegen de kantarellen aanliepen, hadden we vrij snel een mandje vol. Ze staan echt met bosjes bij elkaar. Erg leuk om te doen en dan nog een avondmaaltje ook.

We hadden er zoveel dat we de helft hebben gegeten en de andere helft te drogen hebben gelegd. ( dank aan Marcel voor het maken van het droogrek ) De kantarellen zijn al na een dag of 3 a 4 gedroogd en als je ze dan luchtdicht verpakt kun je ze heerlijk gebruiken in pasta’s, sausen etc.

We gaan ons nog wat meer verdiepen in de div. soorten paddestoelen. We hebben wel een goed boek, maar als beginner kun je sommige kenmerken nog niet echt onderscheiden en om dan een evt. risico te gaan lopen, dat zou erg dom zijn.

Voorlopig blijft het bij kantarellen zoeken / eten en als we iets zien waarvan we denken “ volgens mij is deze ook eetbaar “ dan vragen we het aan onze buren die veel meer kennis hebben van “ eetbare paddestoelen “.

Ev.

Herfst

De herfst is nu echt begonnen.
Sinds gisteren zijn we terug van een tripje naar Nederland. toen we ruim twee weken geleden vertrokken waren de eerste tekenen van het einde van de zomer al te merken. Hier en daar vertoonde een paar boompjes al wat kleur en het paddestoelen seizoen was al van start gegaan.
Tijdens de reis van Nederland naar huis hebben we de overgang naar de herfst versneld kunnen beleven. In Deventer zagen we ook al de eerste kleuren in de bomen komen. Naarmate we noordelijker reisde werden de herfstkleuren intenser. Langs het Vättern meer leek het of de kleuren het meest extreem werden. Hier in Sikfors zijn veel berken hun blaadjes al kwijt. Waarschijnlijk zijn berken altijd het eerst.  Toch er is ook hier nog genoeg moois te beleven. Het is vandaag prachtig zonnig weer. Een bijna kale berk met nog een paar blaadjes lijkt, in het zonlicht tegen een blauwe lucht, wel besprenkeld met goudschilfers.
Onze moestuin lijkt heeft een groeispurt  doorgemaakt. Er lagen drie dikke gourgettes op ons te wachten. Eigenlijk veel te weinig natuurlijk, maar voor ons toch onverwacht. Ook de wortels beginnen op wortels te lijken.
Van het weekend maar eens aan onze buren vragen waar we verder kunnen met onze beginners paddestoel zoek experimenten.

De herfst is nu echt begonnen.

Sinds gisteren zijn we terug van een tripje naar Nederland. Toen we ruim twee weken geleden vertrokken waren de eerste tekenen van het einde van de zomer al te merken. Hier en daar vertoonde een paar boompjes al wat kleur en het paddestoelen seizoen was al van start gegaan. Continue reading “Herfst”