Leven in Zweden – Onze ervaringen en belevenissen betreffende het wonen in Zweden

Wat een luxe is Bergvärme.

De verwarming 2/2.

Het was even geduld hebben, maar toen kwam toch het boorbedrijf (1 persoon). Hij moest een gat boren van 210 meter waar straks de 2 leidingen in komen. Het boren is wel spannend want je weet niet hoe de grondlagen zijn. Is er veel steen, dan kunnen ze goed boren en blijft de schacht stabiel, is er veel zand dan heb je zwaardere buizen nodig, welke in de grond blijven ivm “instortingsgevaar”. Bij ons ging alles goed en we hadden maar 9 meter zware buizen nodig. De zware buizen zitten niet in de offerte, dus als je pech hebt en je hebt 20 meter van die buizen nodig, wordt het hele plaatje meteen veel duurder. Wel veel water, steengruis en andere rommel in de tuin.

2 dagen later kwam het bedrijf van de leidingen. De leidingen moesten 210 meter de grond in, dus dat duurde wel even. Heel leuk om te zien hoe ze dat doen. Na het plaatsen van de leidingen in de geboorde schacht moest hij een paadje graven voor de leidingen en gaten boren van buiten naar de kelder. Best nog wel een hele klus, want de tuin moet een stuk open en de grond bestaat vrnl. uit keien. Verder is de muur van ons huis 60 cm dik en daar moeten dus 2 gaten doorheen geboord worden. Hij heeft erg doorgewerkt en op een paar achtergelaten keien na was deze stap dus ook al weer klaar. Ondertussen hadden we al wel nachtvorst en was het huis klammig, dus we zaten met smart te wachten op de persoon die de leidingen in de kelder kwam aansluiten en afvullen. Dit duurde nog een paar dagen maar toen heeft hij alles in 1 dag afgemaakt.

Vrijdag 21 oktober is om 19.00 de kachel opgestart. De kachel werkt prima en we zijn er nog elke dag blij mee. Heerlijk dat het overal in huis warm is, behalve dan de slaap- en de logeer-kamer waar de temperatuur lager staat. We hebben op de kachel ook een sms module, we kunnen op afstand dus zien hoe warm/koud het is en hem met de sms ook bedienen. Als we naar Ned. gaan en de kachel lager instellen, kunnen we hem via een sms weer warmer zetten als we van de boot afkomen, waardoor het huis weer heerlijk warm is als we thuiskomen. Luxe.

Grappig is toch nog steeds dat ik niet kan wennen, ook al zit het wel in m’n achterhoofd, aan het feit dat mensen bellen en zeggen dat ze morgen komen en dan toch niet verschijnen 🙁 maar dat blijkt in Zweden toch wel regelmatig voor te komen.

De oude pelletkachel zou nog worden “afgevoerd”. Dan konden we de kelder lekker schoonmaken en de wasmachine en droger zouden dan ook naar de kelder gaan. Nooit meer iemand gezien totdat gisteravond iemand belde dat hij vandaag de kachel kwam halen. Hij kwam niet zoals afgesproken om 10.00 maar we waren blij dat hij toch om 11.30 kwam. Hij is nu de hele kachel aan het stuk”slijpen” en dat duurt nog steeds. Het hele huis stinkt maar vanmiddag zullen we weer blij zijn. Ach soms moet je geduld hebben 🙂

Bij deze de foto’s van het hele proces.

De verwarming.

De afgelopen zomer stond in het teken van een nieuwe kachel.

We hadden een oude omgebouwde oliekachel die op pellets “liep”. We waren hier niet erg tevreden over. De kachel stopte er regelmatig mee, het schoonmaken was een lastige,vieze & wekelijkse klus en het huis bleef eigenlijk altijd stoffig van de pellets. Vorig jaar wilden we eigenlijk al een nieuwe, maar de aanschaf kosten waren wel erg hoog en ondanks alle gedoe deed hij het meestal wel dus hebben we besloten om te wachten.

Afgelopen mei heeft hij zelf “de geest gegeven”. Gelukkig was het een warme zomer dus hadden we even rustig de tijd om te kijken wat voor nieuwe kachel we wilden. Er waren 2 opties: een nieuwe pelletkachel of bergvärme. Een nieuwe pelletkachel is goedkoper in aanschaf maar je blijft wel zitten met het kopen en sjouwen van pellets en het schoonmaken van de kachel. Bergvärme is duurder in aanschaf maar je hebt er helemaal geen omkijken meer naar. We hebben via de mail bij 15 bedrijven een offerte aangevraagd. Na 1 maand hadden we slechts 1 reactie en dat bedrijf mailde terug dat ze voorlopig geen tijd hadden. Nog maar een keer iedereen gemaild en…………… geen enkele reactie :-(. Half augustus is Paul maar gaan bellen en dat resulteerde in 3 bezoeken.

Eind aug. zouden wij weer naar Ned. gaan en gelukkig hadden we net daarvoor 3 offertes binnen zodat we die onderweg rustig konden bekijken.

We hadden n.a.v. de gesprekjes al besloten dat we toch wel erg graag bergvärme wilden. Tijdens ons verblijf in Ned. belde 1 installateur om te vragen of we al iets besloten hadden. Hij wilde ons dan vast inplannen. We hebben ja gezegd en waren helemaal blij dat de knoop doorgehakt was.

De planning was : de laatste week van september boren in de tuin en dan 3 oktober beginnen met de installatie in de kelder.

Vanaf maandag 26 sept. zijn we iedere dag om 06.15 opgestaan want ze konden om 07.00 “op de stoep staan”. Tot nu toe heb ik ze nog niet gezien :-(. De installatie in de kelder is wel netjes vorige week geplaatst. De boiler werkt nu op electra en sinds vorige week donderdag hebben we dus weer “gewoon” warm water. Wat een luxe na 5 maanden, de waterkoker en de douche in de camper hebben we nu niet meer nodig.

Vorige week kregen we te horen dat er een machine stuk was bij het boor bedrijf en dat ze daardoor 2 weken achter liepen. De nieuwe planning zou woensdag 12 (vandaag dus) of donderdag 13 oktober zijn, maar……… tot nu toe niemand gezien. Eigenlijk wel vervelend dat niemand even laat weten of de planning misschien weer anders is geworden. . Het is nu toch wel fris in huis ook al stoken we de hele dag de houtkachel en hebben we beneden nog een elctr. radiator aanstaan. Ze mogen wat mij betreft nu eindelijk wel eens komen…………………….

wordt vervolgd,

ev.

Hjulsjö dagen 2011

Vorige week zaterdag waren we op een kleinschalig Zweeds buurt marktje. En dan wel zo kleinschalig dat het nauwelijks markt mag heten. Er waren wat kraampjes met lokaal geproduceerde spullen. Zelfgeproduceerde honing, vruchtensappen, breiwerk, sieraden, bijl werpen en natuurlijk een loppis. Loppis is vlooien markt maar hier gaat het dan vaak om spullen die het in Nederland nog niet tot een koninginnendagje kleedje zouden halen. En een optreden van een John Bark die vlak bij ons in Sikfors woont.

Dit soort evenementen hebben een belangrijke sociale functie. Het is een gelegenheid om nieuwe mensen te ontmoeten en vooral om met oude bekenden bij te praten. Ik heb er een klein filmpje van gemaakt dat het beste verteld hoe de sfeer was.

Daar zijn we weer.

Of eigenlijk zijn we hier natuurlijk steeds geweest.

Sinds april 2010 hebben we niets meer gepost op dit blog. In het begin zijn veel dingen nog nieuw. De eerste reactie is dan vaak om ze meteen op het blog te zetten.

De dingen worden gewoner. Een marktje waar we een jaar geleden nog over zouden schrijven is dit jaar niet zo heel veel anders dan vorig jaar. Maar ondertuseen zijn er natuurlijk meer dingen die er gebeuren die wel heel intressant zijn en invloud hebben op je leven. Je gaat anders denken en anders kijken naar je omgeving. Je gaat de mensen beter kennen. Somige dingen zijn voor ons al zo gewoon dat ze niet meer opvallen.

Natuurlijk is er wel heel veel gebeurd in de tussentijd. De zomer die hier alweer volop op gang is. Zwemmen in het meer. Een moestuin die vorm begint te krijgen, vliegerfeesten, kachels die er mee kappen en veel nieuwe onverwachtte mogelijkheden. Kortom er is genoeg om over te schrijven. we moeten er alleen even de tijd voor maken. (Niet vinden he, tijd maak je, die vind je niet)

Van af nu zullen Evelien en ik weer af en toe schrijven over ons leven hier in Zweden.

Tot de volgende, Paul

Update maart / april.

SFI.

Donderdag 25 maart werden er 5 personen ( ik was 1 van de 5 ) uit de klas geroepen voor een gesprek waarin werd gevraagd wie er volgende week examen wilden doen, dit zou dan zijn 29, 30 & 31 maart. Dat was even schrikken want wij dachten dat het examen half mei zou zijn. Maar oké, alle 5 wilden het wel proberen. Vervolgens heb ik het hele weekend met m’n neus in de grammatical boeken gezeten.

Je krijgt 5 proeven. Op maandag als eerste een artikel lezen en aan de hand daarvan vragen beantwoorden en daarna een luisteroefening met de bijbehorende vragen. Mijn test luisteroefeningen gaan meestal wel goed, maar dit keer was ik onzeker omdat het geluid niet al te best was en we in een lokaal zaten waar erg veel rumoer van buiten kwam.

Dinsdagmorgen een proef met veel verschillende onderdelen, zowel grafieken lezen, vragen over teksten beantwoorden en open vragen. Hierna moesten we een opstel schrijven. Dit moest gaan over wat je vond over bepaalde zaken mbt de locale politiek. Erg lastig vond ik, maar ik heb toch een aardig verhaaltje geschreven.

Woensdagmorgen weer naar school en als je geslaagd was voor de 4 onderdelen dan zou je mondeling krijgen. Ik was toch wel wat nerveus, maar we konden alle 5 door. Het mondeling houdt in dat je eerst 15-30 min. met een medeleerling over een opgegeven onderwerp moet praten ( er zitten 2 docenten bij ) en vervolgens 15-30 min. alleen moet praten met de docenten.

Mijn medeleerling was Nadja ( mijn Russische overbuurvrouw ), en dat ging goed, het alleen praten met de leraren vond ik erg eng maar ging ook wel aardig. Uiteindelijk zijn we alle 5 geslaagd. Wat een heerlijke dag. ‘s avonds zijn we bij Nadja en Sven wezen eten en hebben we getoast op ons slagen met vodka.

Ik wil nu de vervolgopleiding doen maar die begint helaas pas 10 aug., daarom ga ik tot die tijd nog 2 dagen per week naar SFI om een beetje bij te blijven.

Pasen.

Met de paasdagen wilden we een lang-weekendje weg. We waren dit al eerder van plan, maar het kwam er maar niet van. We wilden graag naar de kust om weer eens de zee te zien en besloten naar de oostkust te gaan aangezien we daar nog nooit waren geweest.

In deze tijd zijn er nog niet zoveel campings open maar we vonden er 1 die het hele jaar open is aan de kust in Nynäshamn, een plaats zo’n 50 km. onder Stockholm.

De camping was geen succes en daarom hebben verder gezocht naar een camperplek. We kwamen uit bij een klein haventje waar we de nacht zijn gebleven. Waar wij niet op gerekend hadden, was dat de zee nog bevroren was. Helaas dus geen water gezien en omdat het ijs te onbetrouwbaar was om op te lopen en de bossen nog vol lagen met sneeuw, konden we ook niet lekker wandelen.

Vervolgens hebben we nog 3 dagen rondgetrokken, plaatsen bekeken en winkelcentra bezocht. Alhoewel het een heerlijk weekend was hebben we wel de conclusie getrokken dat het na deze strenge winter met veel sneeuw te vroeg in het jaar was om een zee / wandel vakantie te houden.

Ev.

Na het Isstjärnan ijsfestival

De afgelopen weken werden we geconfronteerd met een bloggers dilemma. Over het algemeen gebeuren er genoeg dingen in ons leven om af en toe een artikel over te posten. Maar als er echt iets heel groots en belangrijks gebeurt, iets waar dus ook veel over te melden valt, dan is er geen tijd om erover te schrijven. Daarom hebben we de afgelopen tijd niets meer gemeld over het Isstjärnan ijsfestival wat wij mede organiseerden en nu is er eigenlijk veel te veel over Isstjärnan te melden.

Een samenvatting dus maar.

Kort na nieuwjaar

We beginnen met ijs te “oogsten” dus bijna ieder weekend op het ijs aanwezig en helpen met ijs uit het meer halen en verder natuurlijk fotograferen en filmen.

Half januari

De eerste workshops op het ijs. Zie ook onze post over Chalmers en de Dagis

Begin februari

Het terrein begint vorm te krijgen en er moet heel veel sneeuw geruimd worden. Een ongelofelijke hoeveelheid hulp komt van de lokale bevolking.

Derde week februari

Isstjärnan is officieel begonnen en bijna 70 leerlingen van de Hällefors Folkhögskolan werken aan sculpturen op het ijs. De eerste kunstenaars zijn ook gearriveerd.

Laatste week februari

De tweede week van Isstjärnan en het festival is in volle gang. De vliegeraars uit Nederland hebben enkele succesvolle vliegerdagen. Vooral dinsdag en woensdag waren extra zonnige dagen.

Jack Breed is met hulp van Alida Beekhuizen volop bezig met haar slang. Het is goed te zien dat Kasper en Anne Charline in korte tijd het werken met ijs in de vingers hebben gekregen. Fernando is klaar met zijn voorbereidingen en zijn “leaving traces” bloemen toveren iedere keer weer een verraste glimlach op de gezichten van de bezoekers. De familie van Boeckel is met vijf man bezig aan hun ” verloren gezichten ” project. Een project dat vanaf de eerste dag al fascinerend was.

Robert Jan Leerink werkt aan zijn onderzeeër, een project met een knipoog naar Captain Benny Sörensen. de captain is een van de organisatoren en dankt zijn bijnaam aan de vlotvaarten die hij verzorgd over de Svartälven rivier.

Ronnie Holst is dan al ruim klaar met zijn spookhuis en gedurende het festival is zijn project uitgegroeid tot een samenwerking met onze buurvrouw. Zij kwam samen met haar man al ver voor het festival begon een paar blokken ijs halen. Ze heeft die in haar voortuin tot een sculptuur bewerkt en daarna weer teruggebracht naar het festival terrein om samen met Ronnie Holst een compleet project te realiseren.

27 februari

De laatste dag van Isstjärnan. Beetje sneeuw en helaas de eerste dag met temperaturen rond nul. Geen problemen met de sculpturen maar op een paar plekken kwam er wat water op het ijs te staan . Er moest dus wat geïmproviseerd worden met sneeuw dammetjes en planken. Maar het allerbelangrijkste is dat er de hele dag constant bezoekers waren die ondanks het niet zo prachtige weer Isstjärnan kwamen bezoeken. Om zes uur begon de slotavond. Alles was prachtig verlicht met marchallen. De burgemeester verzorgde het openings woord en daarna ging het echt loos. Alle kunstenaars en hun werk werden aan het publiek voorgesteld geaccentueerd door vuur effecten van Robert Jan Leerink en Olov Nylander. Vervolgens was er een optreden van vuurkunstenaars uit Örebro begeleid door live muziek van de band van de Kulturskolan. De avond werd afgesloten door een grote groep sneeuwscooters. Onder leiding van Rikard kwamen zij met hun grote lichten in formatie over het meer aan rijden en vlakvoor het Isstjärnan terrein stelden zij zich op in een rij. Een laatste vuureffect van Nylander was het definitieve einde van deze mooie show. Veel bezoekers bleven nog lange tijd de verlichte sculpturen bekijken.

Na het festival

Na de slotavond bleek Isstjärnan nog steeds niet echt afgelopen. Het was de hele week erg mooi weer en er kwamen steeds bezoekers om de sculpturen te bekijken onder het genot van koffie uit zelf meegebrachte thermoskannen.

Tijdens het festival heb ik elke dag een video update op youtube geplaatst. Het bleek een groter succes dan ik had gedacht.Ik kreeg iedere dag commentaar op het filmpje van gister. De Folkhögskolan begon zelfs iedere dag met het filmpje op de beamer voordat men weer op het ijs aan het werk ging.

Hier is de link naar het Isstjärnan youtube channel. De dagelijkse video verslagjes en een aantal filmpjes van de voorbereiding.

Tot slot

Alles bij elkaar was het een ongelofelijke ervaring om aan dit festival mee te werken. Het was en is nog steeds een prachtige inburgerings cursus. Ik heb heel veel nieuwe mensen leren kennen en een heleboel mensen beter leren kennen.

Als je vragen hebt over Isstjärnan 2011, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen.

En natuurlijk nog wat plaatjes. De luchtfoto’s zijn gemaakt door Henk Breedland, met hulp van Menno Bos en Erik Wietzes.

Hurtigtorpet

Hurtigtorpet is een sportfaciliteit net buiten Hällefors.

Er staat een groot clubhuis waar diversen wandelroutes zijn uitgezet. In de zomer zijn het voornamelijk de atletiekclub en de wandelgroepen die er gebruik van maken. In de winter zorgen zij voor loipes en zijn het dus voornamelijk langlaufers die er komen. Het clubhuis wordt ook verhuurd voor feesten tot 100 personen, er is een restaurant en een sauna. De sauna is ook voor niet-leden te huur.

Vorige week vrijdag zijn wij met 3 klassen van de SFI daar gaan langlaufen. Het was de hele week vrij koud omdat er een harde wind stond, maar vrijdag was het ideaal, geen wind en een stralende zon. Iedereen had er zin in.

We konden schoenen en ski’s lenen, dus iedereen naar de “voorraad” kamer. We waren met 33 personen, alhoewel er een behoorlijke voorraad schoenen was, waren de maten 39 tot 44 snel weg en dus moesten we in 2 groepen gaan.

Dat was geen probleem want iedereen vermaakte zich wel in de stralende zon met de capriolen van de beginnende skiërs. Bijna iedereen komt uit Somalië of Afghanistan en hadden nog nooit op ski’s gestaan. Er werd erg veel gevallen en alhoewel de toeschouwers dan steeds hard riepen werd er niemand boos en lachten ze gewoon mee.

Aan het eind van de morgen gingen we allemaal richting vuurplaats waar we konden nakletsen onder het genot van een drankje en natuurlijk de gegrilde worstjes.

Ev.

Het voorjaar begint

Na ruim 3 maanden binnen gezeten te hebben, zijn de poezen vandaag voor het eerst weer buiten geweest. Het was lekker zonnig en daarom gingen we buiten koffie drinken. We hebben een plaatsje geschoven van 4 x 4 meter waar je heerlijk kunt zitten. Luusje ging mee naar buiten. Na een tijdje op de trap gezeten te hebben ging ze op onderzoek uit. Later kwam Tummie ook, zij ging meteen op een bankje zitten, Luus sprong daar ook op en de gebruikelijke ruziet’jes begonnen. Gezellig, het voorjaar is in ieder geval voor de poezen weer begonnen.

Ev.

Vast

Het gebeurd iedereen een keer.

Vanmorgen lekker tijdig boodschappen gaan doen en omdat het mooi zonnig weer was, dachten we : we rijden terug langs het meer ipv over de weg. We dachten dat de sneeuwschuiver die hier door de straat rijd ook dat hele pad meenam.Helaas na 6 kilometer werd de weg erg slecht, veel sneeuw, een smal pad en diepe sporen. Je kunt daar nergens keren dus bleven we maar doorrijden. Paul had nog steeds veel vertrouwen in onze auto met de “spijker-banden”.

Na 2 diepe gaten kwam de derde en daar bleven we helaas in steken. We hadden geen schep achterin en konden dus niks beginnen. Er woont daar niemand in de winter dus de enige oplossing was dat ik naar huis zou lopen (ong. 2 1/2 km.) en daar een schep zou gaan halen.

Zo gezegd zo gedaan. Na veel sneeuw scheppen het weer geprobeerd maar er draaide maar 2 wielen.(Bij onze auto moeten ze allemaal draaien) De hele onderkant van de auto werd “opgetild” door de harde sneeuw en de wielen hadden dus geen grip meer. De weg was zo smal dat je amper met de schep onder de auto kon komen waardoor het een hele klus werd. Weer geprobeerd te starten, maar het lukte weer niet om eruit te komen.

Uiteindelijk Alexander, onze buurman gebeld om te vragen of hij met z’n quad ons eruit zou kunnen trekken. Hij zou met een half uurtje komen. Wij nog ijverig doorgeschept en gelukkig zijn we uiteindelijk met de hulp van Alexander en het duwen van de buurvrouw (die langs kwam wandelen) en mijzelf eruitgekomen. 100 meter verder was het pad wel geschoven en dus zijn we na een paar uur veilig thuisgekomen. Wel vermoeiend.

Ze zeggen hier in Zweden altijd dat je pas een echte Zweed bent als je een keer van de weg gegleden bent.

Ik vind dat vastzitten midden op de weg ook geldt.

Ev.

Het begint bijna.

Het sneeuw en ijs winterfestival Isstjärnan staat inmiddels trappelend van ongeduld in de startblokken. Zondag arriveren de eerste kunstenaars en maandag zullen ze hier op het meer aan de slag gaan. Op de Isstjärnan website heb ik de informatie over de ons bezoekende kunstenaars bijgewerkt.

Ik kijk ondermeer uit naar het werk van Fernando Rubio Ahumada. Ik ben erg benieuwd hoe zijn “Leaving Traces” project hier op het ijs zal uitpakken. Tot nu toe heeft hij zijn project alleen in zuidelijk landen uitgevoerd. Ik ben nieuwsgierig hoe hij het verschil tussen de bezoekers zal ervaren en wat de invloed van de koude omstandigheden op zijn project zullen zijn.

Ondertussen zijn we hier eigenlijk iedere dag wel bezig met de voorbereidingen. Soms de hele dag en andere keren maar een paar uurtjes. Bespreking bij de burgemeester. Ontvangen van bezoekers op het ijs die inmiddels al regelmatig langskomen. Affiches maken, affiches bij de drukker ophalen die ze gratis voor ons drukt. Filmpjes maken op youtube zetten. Bij het vandrahem zijn de eerste bezoekers al gearriveerd. Stroom generator ophalen die we via Benny mogen lenen.

Afgelopen weekend waren het weer lange dagen op het meer. Voor het eerst hadden we een beetje pech. De week ervoor was er erg veel sneeuw gevallen. Dat lijkt mooi maar heeft voor het ijs twee grote nadelen. Het gewicht van de sneeuw is zo groot dat lastig is om het met sneeuwploegen weg te krijgen. Het tweede is dat wanneer de sneeuw in hopen op het ijs dat er een groot gewicht op het ijs drukt. Wanneer Benny en Sico de zaag in het ijs zetten om er weer meer blokken uit te zagen drukt de sneeuw het ijs omlaag duwt en komt er dus veel water omhoog. De gevolgen zijn behalve natte voeten, ook veel zwaarder werk en grotere risico’s omdat het wak niet meer goed te zien is. Daarom moeten ze dus voorzichtiger en langzamer werken.

Ik heb van die zaterdag een filmpje gemaakt.

De zondag daarop was het heerlijk zonnig weer. De zaag en sneeuwploeg mannen hadden een dagje vrij genomen. En dat gaf ons mooi de tijd om van het mooie weer te genieten en weer een heleboel bezoekers rond te leiden. Enkele konden zich niet inhouden en wilde alvast beginnen met ijs sculptuur projecten.

Twee weken geleden kregen we bezoek van een Dagis (kleuterschool) op het ijs. Nog een filmpje.